Ten artykuł dotyczy serialu animowanego. Zobacz też: Dom dla Zmyślonych Przyjaciół pani Foster (miejsce).
Dom dla Zmyślonych Przyjaciół pani Foster, mniej znany jako Dom dla Wymyślonych Przyjaciół pani Foster, często skracany do Dom pani Foster (ang. Foster's Home For Imaginary Friends, często skracany do Foster's Home lub Foster's, 2004–2009) – amerykański serial animowany stworzony przez Craiga McCrackena (twórcę m.in. Atomówek), Lauren Faust oraz Cartoon Network Studios, emitowany w sieci Cartoon Network od 2004 roku (w Polsce od 2005). Emisja w USA zakończyła się 3 maja 2009.
Tło fabularne[]
Akcja serialu toczy się w świecie, w którym powstający w wyobraźni dzieci przyjaciele mogą pojawić się w rzeczywistości. Zmyśleni przyjaciele nie rosną, w przeciwieństwie do swoich stwórców – którzy po osiągnięciu dojrzałości przestają się nimi interesować i zostawiają ich na pastwę losu. Właśnie w celu zapewnienia opieki wytworom wyobraźni został założony dom przeznaczony dla bezdomnych zmyślonych przyjaciół, kierowany przez podstarzałą panią Foster. Jako że dom pełni jednocześnie funkcję ośrodka adopcyjnego, jego pensjonariusze mogą zostać zaadoptowani przez inne dzieci.
Właściwa akcja serialu rozpoczyna się, gdy chłopiec Maks i jego zmyślony przyjaciel Bloo zmagają się z nastoletnim bratem Maksa, Tadkiem. Podczas bijatyki dochodzi do zdemolowania mieszkania. Zrezygnowana matka Maksa, chcąc zapobiec dalszym awanturom pomiędzy rodzeństwem, informuje go, że jest już zbyt duży na zmyślonego przyjaciela i każe mu się z nim pożegnać. Nie chcąc go utracić, Maks postanawia następnego dnia zaprowadzić Bloo do domu pani Foster. Okazuje się jednak, że tam, jako oddany opiece domu, mógłby zostać zaadoptowany przez inne dziecko. Maks zawiera z władzami placówki umowę, iż Bloo nie grozi adopcja, jeżeli chłopiec będzie do niego przychodzić codziennie po szkole.
Dom pani Foster prowadzi nie tylko tytułowa założycielka ośrodka, lecz także jej wnuczka Franka oraz zmyślony przyjaciel Pan Zając o wyglądzie królika. Maks i Bloo poznają w nim nowych znajomych, będących zmyślonymi przyjaciółmi: uprzejmego mistrza koszykówki Chudego, strachliwego Latynosa Eduardo i zwariowaną ptako-samoloto-roślinę imieniem Koko. W trakcie serialu przewijają się również takie postacie jak czarnowłosa dziewczynka imieniem Goo oraz zmyśleni przyjaciele: Księżna, Ser, Jackie Kaktus, a także mniej istotni dla fabuły bohaterowie. W domu tak pełnym barwnych stworzeń, gdzie z łatwością można puścić wodze fantazji, zabawa nigdy się nie kończy.
Bohaterowie[]
Głównymi bohaterami tego serialu są:
- Maks – ośmiolatek, twórca Bloo. Odwiedza Bloo codziennie po szkole w domu pani Foster. Ma starszego brata, Tadka.
- Bloo – niebieski przyjaciel, mieszka w domu pani Foster, dzieli pokój z Chudym, Eduardo i Koko.
- Chudy – czerwony wysoki przyjaciel, lubi grać w koszykówkę. Opuścił swojego twórcę, wcześniej ratując go przed wypadkiem i samemu tracąc rękę i oko. Jest bardzo uprzejmy, lubi pomagać i ma trudności z wypowiedzeniem słowa „nie”. Jego angielskie imię (Wilt) najprawdopodobniej pochodzi od koszykarza Wilta Chamberlaina.
- Eduardo – zmyślony przyjaciel przypominający fioletowego potwora. Został wymyślony przez policjantkę Ninę Valerosę. Jest bardzo strachliwy. Posiada hiszpański akcent. Uwielbia ziemniaki.
- Koko – lekko zwariowana zmyślona przyjaciółka, wyglądająca jak ptako-samoloto-roślina. Została znaleziona w puszczy przez dwóch mężczyzn. Znosi różnokolorowe jajka z różnymi przedmiotami w środku.
- Franka – gospodyni w domu pani Foster, wnuczka Madame Foster. Ma 22 lata.
- Pan Zając – prezes domu, wymyślony przyjaciel pani Foster. Wygląda jak królik. Jest bardzo zasadniczy.
- Pani Foster (Madame Foster) – założycielka domu. Jest zwariowaną staruszką. Bardzo często spotyka się z przyjaciółkami. Uwielbia szalone przyjęcia i grę w kręgle.
- Lista wszystkich bohaterów Domu dla Zmyślonych Przyjaciół pani Foster znajduje się tutaj.
Odcinki[]
Zobacz więcej w osobnym artykule: Spis odcinków Domu dla Zmyślonych Przyjaciół pani Foster.| Seria | Ep # | Pierwsza emisja 
|
Ostatnia emisja
|
Pierwsza emisja 
|
Ostatnia emisja
|
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 13 | 13 sierpnia 2004 | 22 października 2004 | 7 marca 2005 | 23 marca 2005 |
| 2 | 13 | 28 stycznia 2005 | 15 lipca 2005 | 3 października 2005 | 19 października 2005 |
| 3 | 13 | 22 lipca 2005 | 24 marca 2006 | 21 grudnia 2005 | 10 lipca 2006 |
| 4 | 13 | 28 kwietnia 2006 | 23 listopada 2006 | 7 maja 2007 | 23 maja 2007 |
| 5 | 13 | 4 maja 2007 | 6 marca 2008 | 5 maja 2008 | 9 kwietnia 2009 |
| 6 | 13 | 13 marca 2008 | 3 maja 2009 | 4 maja 2009 | 13 lutego 2010 |
Serial ma 79 odcinków, z czego większość trwa 22 minuty. Został podzielony na 6 sezonów, ponadto w Stanach Zjednoczonych wyemitowano 19 kilkuminutowych odcinków puszczanych w trakcie przerw reklamowych.
Odcinki specjalne[]
Serial ten posiada 3 filmy (w tym dwa częściowe) oraz 2 odcinki specjalne. Są to:
- „Nowy dom Bloo” (House for Bloo's) – film pilotowy, trzy części odcinka pierwszej serii kreskówki;
- „Poszukiwany Chudy” (Good Wilt Hunting) – specjalne dwa odcinki tworzące jedną całość (film) – ostatnie odcinki 4 serii serialu;
- „Zagubiony Mikołaj” (The Lost Claus) – odcinek bożonarodzeniowy emitowany w Cartoon Network jako film, na Gwiazdkę;
- „Koszmar na Wilson Way” (Nightmare on Wilson Way) – specjalny halloweenowy odcinek odcinek 5 serii, (jest stworzony w dwóch wersjach: 2-D i 3-D).
- „Więźniowie wyobraźni” (Destination Imagination) – film, trzy odcinki szóstej serii serialu.
Odcinki na DVD[]
Sezon 1, 2 i 3 serialu został wydany na płytach DVD, ponadto niektóre odcinki zostały udostępnione do pobrania przez iTunes.
Produkcja[]
Pomysł[]
Rysownik Craig McCracken, który przedtem był twórcą serialu animowanego Atomówki, po realizacji filmu pełnometrażowego o tym samym tytule poszukiwał odmiany. Pomysłu dostarczyła mu sytuacja życiowa: McCracken wraz ze swą żoną Lauren Faust posiadał dwa psy adoptowane ze schroniska dla zwierząt. Pomyślał więc, że koncept domu opieki (ang. foster home) może pasować do zmyślonych przyjaciół – wytworów dziecięcej wyobraźni. McCracken mógł dzięki niemu pozbyć się schematów istniejących w Atomówkach, między innymi wyraźnego podziału na dobrych i złych bohaterów oraz przesadnie agresywnej treści. Inspiracji dostarczyły twórcy także film Potwory i spółka, serial SpongeBob Kanciastoporty i The Muppet Show, będące dla niego wzorcem pod względem humorystycznej treści.
Wychodząc od idei zmyślonych przyjaciół, McCracken starał się stworzyć jak najdziwniejsze i najbardziej wyraziste wytwory wyobraźni oraz zbudować ich relacje ze zwykłymi ludźmi; przy ich tworzeniu wzorował się na zachowaniu udomowionych zwierząt. Reżyser skontrastował zmyślonych przyjaciół z miejscem, gdzie znajdują azyl: staromodnym domem zbudowanym w stylu wiktoriańskim.
Realizacja[]
Serial otrzymał całkowitą zgodę na realizację dzień po tym, jak jego koncepcja została przedstawiona przez Craiga dla Cartoon Network, mimo że zazwyczaj takie działania trwają około roku[1].
W przeciwieństwie do Atomówek, których odcinki były produkowane na podstawie scenopisów obrazkowych, produkcja każdego epizodu Domu dla Zmyślonych Przyjaciół pani Foster rozpoczynała się od napisania scenariusza. Ważne przy tym było, żeby odcinki mieściły się ustalonym odgórnie limicie 22 minut, przy czym fabuła mogła mieć długość od 8 do 10 minut. Dopiero potem powstawał scenorys, a następnie przystępowano do produkcji epizodu.
McCracken wprowadził nowatorski w skali seriali animowanych proces produkcji oprawy graficznej. Na początku postacie i tło były rysowane ręcznie, a następnie tworzono ich komputerowe odpowiedniki w programie Adobe Illustrator, wykonane w grafice wektorowej. Potem przenoszono je do programu Adobe Flash, gdzie mogły ulec rozczłonkowaniu i łatwiejszej animacji.
Muzykę do serialu skomponował James L. Venable na prośbę McCrackena. Ten, jako że był miłośnikiem psychodelicznej muzyki z lat 60. XX wieku, zaproponował Venable'owi stworzenie kompozycji „psychodelicznego ragtime'u”. Ścieżka dźwiękowa do serialu jest połączeniem dźwięków pianoli, melotronu, starożytnych instrumentów oraz wibrafonów z lat 60. XX wieku. Cechuje ją szybkość i dynamizm.
W związku z pracami nad Domem dla Zmyślonych Przyjaciół pani Foster McCracken zrezygnował z dalszego tworzenia Atomówek, produkcję piątej serii tego serialu powierzając Chrisowi Savino i przejmując część dawnej ekipy.
Czołówka[]
Zobacz więcej w osobnym artykule: Czołówka Domu dla Zmyślonych Przyjaciół pani Foster.
Obsada[]
Zobacz więcej w osobnym artykule: Obsada Domu dla Zmyślonych Przyjaciół pani Foster.
Wyemitowane sezony i promocja[]
W lutym 2004 roku Cartoon Network oficjalnie zapowiedziało pojawienie się nowego serialu Craiga McCrackena. Pilotowy odcinek rozpoczynający 1. sezon pod nazwą „Nowy dom Bloo” ukazał się 13 sierpnia 2004 roku. Jego premiera pobiła ówczesny rekord Cartoon Network pod względem liczby odbiorców[2]. 20 sierpnia rozpoczęła się emisja reszty odcinków pierwszego sezonu. Drugi sezon miał premierę 28 stycznia 2005 roku. Premiera trzeciego sezonu odbyła się 22 lipca 2005 roku, przy czym 1 grudnia tamtego roku ukazał się specjalny odcinek „Zagubiony Mikołaj”, przeznaczony do emisji w Boże Narodzenie. Czwarty sezon miał premierę 28 kwietnia 2006 roku; zakończyła go emisja 21 listopada 2006 roku pełnometrażowego odcinka „Poszukiwany Chudy”, w którym rozbudowano wątki pochodzenia kilku głównych bohaterów serialu. 5. sezon został rozpoczęty 4 maja 2007 roku. Ostatni, 6. sezon miał premierę 13 marca 2008 roku; jednym z jego odcinków był wyemitowany 27 listopada 2008 roku pełnometrażowy film „Więźniowie wyobraźni”, będący jednym z najmroczniejszych epizodów serialu. Sezon i zarazem serial zamknął odcinek „Bloo żegna się z Maksem” z 3 maja 2009 roku, wyemitowany podczas specjalnego maratonu poświęconego Domu dla Zmyślonych Przyjaciół pani Foster.
Wydaniom serialu towarzyszyła promocja przy wsparciu innych firm. 15 maja 2006 roku opublikowana została promocyjna gra internetowa Big Fat Awesome House Party, istniejąca do listopada 2007 roku. Istnieje także wiele gier online na podstawie serialu, w tym Mid-Flight Snacks, A Friend in Need, Wyprawa po Ser, Go Get It!, Big Shot Checkers, Wilt's Wash-N-Swoosh, Playground Dash, Wystrzałowy skoczek, Water Duel, Simply Smashing, Team Work, Door to Door, Scared Sweet, Bowling Championship, Gallery of Imagination, Utter Nonsense, Wheeeee!, Outer Space Trace, Jump-N-Grind, Dream Cleaners oraz Jajecznica Foster.
13 czerwca 2006 roku Cartoon Network podpisało ze spółką Mattel kontrakt na produkcję zabawek na podstawie postaci z serialu; 14 listopada 2007 roku podobną umowę zawarto z amerykańską spółką KellyToy; 18 lipca 2006 roku Dom dla Zmyślonych Przyjaciół pani Foster został pokazany na festiwalu ComicCon. 3 listopada 2006 roku ukazała się gra komputerowa autorstwa studia Crave Entertainment pod tytułem Foster's Home for Imaginary Friends, wydana na konsoli Game Boy Advance, a 16 listopada 2007 roku – negatywnie przyjęta przez krytyków gra Foster's Home for Imaginary Friends: Imagination Invaders na konsolę Nintendo DS autorstwa Sensory Sweep. 12 października 2007 roku pojawiła się wiadomość o debiucie tworzonej przez Cartoon Network i LucasArts trójwymiarowej wersji odcinka Domu dla Zmyślonych Przyjaciół pani Foster pod tytułem „Koszmar na Wilson Way”.
Po zakończeniu prac nad serialem Craig McCracken odszedł z Cartoon Network Studios. Podjął współpracę z kanałem telewizyjnym Disney Channel i wraz z Lauren Faust brał udział w pracach nad nowym serialem animowanym Wander Over Yonder.
Odbiór krytyczny[]
Dom dla Zmyślonych Przyjaciół pani Foster stał się przebojem w Stanach Zjednoczonych, będąc w chwili emisji najczęściej oglądanym programem stacji dla dzieci od 6 do 11 lat[3]. Jego ogólny odbiór był pozytywny. David Cornelius, recenzent ze strony DVD Talk, opisał serial jako pomysłowe połączenie kreatywności w tworzeniu postaci, geniuszu komicznego oraz umiejętnie podanego chaosu. W jego opinii był to jeden z najlepszych seriali wyświetlanych wówczas w telewizji. Sebastian Łupak z „Gazety Telewizyjnej” pisał, że „to znakomita, oparta na dialogach komedia” oraz iż „ta kreskówka jest tak zabawna, a postaci dopracowane, że trudno jej nie pokochać”. Wojciech Orliński w porównaniu ze współczesnymi serialami ocenił humor występujący w Domu dla Zmyślonych Przyjaciół pani Foster jako „ciepły i serdeczny”.
Recenzenci wskazywali na różne specyficzne cechy serialu: Sebastian Łupak zwracał uwagę na naśmiewanie się przez twórców serialu „ze współczesnego kapitalizmu, konsumpcjonizmu, kłamliwych reklam czy hollywoodzkiego stylu życia” i nawiązania do popularnych filmów. Uwagę Davida Corneliusa przykuły użyte przez McCrackena środki służące budowaniu humoru, na przykład umiejętne użycie głosu przez aktorów, nagłe spowolnienia akcji czy też zastępowanie dialogu gestami i mimiką postaci. Wojciech Orliński sugerował, że serial może również pełnić funkcję terapeutyczną dla dzieci czujących niechęć rówieśników. Z drugiej strony, jakkolwiek serial jest notowany w publikacjach naukowych jako przykład łączenia przesłania moralnego i społecznego z humorem, a także przełamywania stereotypów dotyczących płci i rasy, amerykańskie stowarzyszenie Common Sense Media podważyło jego wartość edukacyjną. W negatywnej recenzji Domu dla Zmyślonych Przyjaciół pani Foster skrytykowane zostały krzykliwa forma, niskiej jakości humor oraz brak przesłań społecznych.
Wyróżnienia[]
Poniżej przedstawiona jest lista wyróżnień serialu Dom dla Zmyślonych Przyjaciół pani Foster.
| Nagrody | Nominacje |
|---|---|
Nagrody Annie
|
Nagrody Annie
|
Inne wyróżnienia[]
- Dom dla Zmyślonych Przyjaciół pani Foster był notowany przez magazyn „Variety” na liście najważniejszych seriali emitowanych przez Cartoon Network w 2005, 2006 i 2007 roku.
- 85. miejsce na notowaniu 100 najlepszych seriali animowanych na portalu IGN[4].
- Serial został umieszczony na stworzonej przez magazyn „Animation” liście 25 seriali animowanych, które ukształtowały krajobraz animacji w latach 1986–2011.
- 6. miejsce na notowaniu 10 najlepszych seriali animowanych Cartoon Network według „Entertainment Weekly”[5].
Linki zewnętrzne[]
Przypisy
- ↑ https://twitter.com/CrackMcCraigen/status/855075381786755072
- ↑ http://www.animationmagazine.net/tv/fosters-home-nabs-big-ratings
- ↑ http://variety.com/2012/digital/news/cartoon-network-20-years-of-milestones-1118059648/
- ↑ http://uk.tv.ign.com/top-100-animated-tv-series/85.html
- ↑ http://ew.com/gallery/10-best-cartoon-network-shows-we-rank-em/6-fosters-home-for-imaginary-friends
|
Ta strona zawiera treści z Wikipedii będące na licencji Creative Commons.
Zobacz oryginalny artykuł i autorów. |